We leven in een onderling verbonden tijdperk waarin bijna alle aspecten van het menselijk leven eenvoudiger worden gemaakt door op internet bediende computerapparatuur. Deze interconnectiviteit heeft de levens van honderden miljoenen mensen over de hele wereld verbeterd, maar heeft ons ook kwetsbaar gemaakt voor cyberaanvallen. Tegenwoordig, van auto's tot slimme gloeilampen, zijn veel apparaten kwetsbaar om te worden gehackt. Maar de kwetsbaarheden van geïmplanteerde medische apparaten vormen misschien wel de meest zorgwekkende bedreiging. Het gemak waarmee de veiligheid van pacemakers en insulinepompen in het gedrang kan komen, is bewezen door wetenschappelijke en technische theorieën. Deze bevindingen moeten voorzichtig zijn bij het omgaan met implantatie van medische hulpmiddelen in ons lichaam.
Brainjacking is een nieuwe cyberdreiging die naar verwachting in de nabije toekomst zal ontstaan en gericht is op ongeautoriseerde toegang tot en controle over hersenimplantaten. Deze bedreiging is besproken in verschillende technologiefora en zelfs in sciencefiction, maar een overzicht van de vooruitgang in implantaattechnologie illustreert hoe dit werkelijkheid kan worden.
Brainjacking verkennen
Sensoren die zijn verbonden met het menselijk brein en gekoppeld aan een extern lichaam, zijn hersenimplantaten, in de medische wereld vaak neurale implantaten genoemd. Artsen over de hele wereld gebruiken hersenimplantaten om gehandicapten te helpen hun prothese over te dragen. Artsen gebruiken het vaak ter ondersteuning van patiënten met de ziekte van Parkinson, chronische pijn, tremoren, spierspasmen, enz.
Door zich te richten op meerdere hersengebieden met verschillende stimulatieparameters, krijgen neurochirurgen meer gedetailleerde controle over het menselijk brein, waardoor ze pijnlijke symptomen kunnen verlichten. Deze nauwkeurige regulatie van de hersenen, in combinatie met de draadloze besturing van stimulatoren, opent echter vaak een kans voor kwaadwillende aanvallers om zich in een domein van diep alarmerende aanvallen te begeven die verder gaan dan de eenvoudigere schade die kan komen met de besturing van insulinepompen of hartimplantaten.
Brainjacking is de methode waarbij de hersenimplantaten van een persoon op ongeoorloofde wijze worden gehackt. Eenmaal gehackt, kunnen de cyberaanvallers gedragsveranderingen veroorzaken en kunnen ook motorische functiestoornissen, verandering van impulscontrole, inductie van pijn, wijziging van emoties of affect omvatten. Deze aanvallen zouden niet gemakkelijk te mitigeren zijn, aangezien ze een hoog niveau van technologische competentie zouden vereisen. Dit is de reden dat de fabrikanten van hersenimplantaten zo vroeg mogelijk moeten worden opgevangen om de veiligheid van deze neurale apparaten te garanderen.
Risico's van Brainjacking
De marktomvang van hersenimplantaten zal naar verwachting in 2025 $ 8,29 miljard bedragen. Dit komt overeen met een toenemend aantal mensen dat in de komende toekomst hersenimplantaten gaat gebruiken. Maar met de toename van het aantal mensen dat deze technologie gebruikt, is de kans groot dat een hacker toegang krijgt tot het draadloze systeem van de neurale implantaten. Hierdoor zou een hacker de instellingen van het implantaat kunnen wijzigen, waardoor de patiënten die ermee verbonden zijn schade kunnen berokkenen.
Voorbeelden van mogelijke aanvallen zijn het aanpassen van de stimulatie-instellingen om meer leed te veroorzaken bij mensen met chronische pijn. Of een patiënt met Parkinson kan zijn vermogen om te bewegen geremd hebben. In theorie kan een geavanceerde indringer ook gedragsveranderingen veroorzaken, zoals hyperseksualiteit of pathologisch gokken, of zelfs invloed uitoefenen op het gedrag van de patiënt door delen van de hersenen te stimuleren die verband houden met beloningsleren. Opgemerkt moet worden dat deze hacks moeilijk uit te voeren zijn, omdat ze een hoge mate van technische competentie vereisen en het vermogen om het slachtoffer te volgen. Voorkomen is echter altijd beter dan genezen en we moeten ons voorbereiden voordat er onbedoelde gevolgen optreden.
Brainjacking : hype, echt of beide
Hersenimplantaten worden steeds meer geaccepteerd in de medische wereld. Aangezien de technologie is goedgekeurd om meer ziekten te behandelen, betaalbaarder wordt en meer functionaliteit toepast, kan worden verwacht dat het een positieve oplossing zal zijn voor een groter aantal patiënten. Dit stelt mensen echter ook bloot aan verhoogde cyberbeveiligingsbedreigingen, aangezien meer geavanceerde en technologieafhankelijke hersenimplantaten een aantrekkelijk doelwit kunnen zijn voor cybercriminelen. Bedenk dat als een hacker invloed zou kunnen hebben op hoe u zich gedraagt en denkt, u zich eens voor kunt stellen wat een terrorist zou kunnen doen met toegang tot de geest van een machtige politicus. Dergelijke situaties zouden dan de ongelukkige sprong maken van de sfeer van sciencefiction naar het echte leven.
Het is belangrijk op te merken dat er geen bewijs is dat een van deze implantaten in de echte wereld is blootgesteld aan een dergelijke cyberaanval of dat patiënten die ze hebben zich zorgen moeten maken. Echter, voordat het wordt een realiteit is dit een probleem dat fabrikanten van apparatuur, regelgevers, wetenschappers, ingenieurs en artsen moeten overwegen. De toekomst van neurologische implantaten is veelbelovend, maar zelfs een enkel spraakmakend incident kan het vertrouwen van het publiek in de veiligheid, beveiliging en bruikbaarheid van deze apparaten onherstelbaar schaden. Daarom moeten de ernst en de gevolgen van brainjacking serieus worden aangepakt voordat dergelijke kwaadaardige gebeurtenissen plaatsvinden.
Laatste gedachten
In deze blog zagen we dat als er geen veiligheidsmaatregelen worden getroffen, brainjacking mogelijk de gezondheid en het leven van veel mensen in gevaar kan brengen.
Daarom moeten ontwikkelaars, samen met de ontwikkeling van het hersenimplantaatsysteem, ervoor zorgen dat gebruikers van hersenimplantaten worden beschermd tegen elke vorm van hacking. De ontwerpers van hersenimplantaten moeten strategieën uitwerken om cyberdreigingen zoals brainjacking te verminderen door de anatomie van deze cyberaanvallen te begrijpen.
